สีผึ้ง มหาเสน่ย์

สีผึ้ง  เสน่ห์กามสตร

สีผึ้ง เราก็จะเข้าใจกันดีว่า เป็นเครื่องรางของขลังชนิดหนึ่ง ที่อยู่ในตลับ มีกลิ่นฉุนและหอมอ่อนๆ ระคนกัน มีสรรพคุณในทางเสน่ห์ โดยเฉพาะ สีผึ้งนี้ได้รับการทำขี้นมาเพื่อหนุนดวงชะตาผู้ใช้ คนสมัยโบราณถือว่า เป็นของดีมีคุณ ใช้ป้ายปากป้ายคิ้ว หรือไว้ใช้พกติดตัว เจิมหน้าผาก เจิมของขายเป็นมหาเสน่ห์

ผู้ประกอบการเครื่องสําอาง ใช้ไขขี้ผึ้งเป็นหัวเชื้อหลัก ในการทําสบู่และลิปมัน แต่หากเป็นผู้เชี่ยวชาญทางไสยเวท ขี้ผึ้งนั้นกลับมีความสําคัญที่ต่างออกไป เพราะขี้ผึ้งเป็นวัสดุหลักที่ก่อให้เกิดสุดยอดวิชามหาเสน่ห์

วิธีใช้ให้เกิดผลคือ ในเจ็ดวันจะใช้ได้สองวัน คือ วันอังคารและวันเกิดของผู้ใช้ จะทําให้เป็นที่รักแก่ผู้คนรอบข้าง โดยมีวิธีสร้าง และวิธีใช้เฉพาะทาง ตําราใครตํารามัน แต่โดยส่วนใหญ่ส่วนผสมมักเป็นน้ำมันจันทน์ ว่านมหาเสน่ห์ต่างๆ แผ่นทองคําเปลว น้ำตาปลาพะยูน น้ำมันช้างตกมัน นํามาหุงกับรังผึ้ง โดยฟืนที่ใช้คือ เศษกระดูกจากป่าช้า 7 แห่ง หรือฟืนจําพวกตะปูตอกโลงศพ หุงแล้วจะออกมาเป็นสีดําค่อนข้างจัดบ้าง สีขาว สีเหลือง สีน้ำตาลแก่  แตกต่างกันไป แล้วปลุกเสกด้วยคาถาต่างๆ นับร้อยๆ บท พันๆ จบ บ้างก็ปลุกเสกคาถา

คาถาหนึ่ง เป็นคาถาสะกดจิตของนางอัปสร ซึ่งเมื่อเอ่ยถึงนางอัปสรก็รู้ได้ในทันทีว่า ต้องเกี่ยวข้องกับเสน่ห์กามคุณแน่นอน

สีผึ้งแบบไสยศาสตร์เต็มที่ คือ สีผึ้งเป็นการผสมสารระหว่างขี้ผึ้งที่ใช้ปิดปากศพตายทั้งกลม และจําพวกศพตายโหง ผสมกับน้ำมันพราย ที่ได้จากการลนคางศพประเภทเดียวกัน รวมไปถึงมีชิ้นส่วนต่างๆ ของศพ แล้วนํามาเคี่ยวรวมกับน้ำมันพรายอื่นๆ และว่านมหาเสน่ห์อีกหลายชนิด ปลุกเสกเป็นสีผึ้ง จะทําให้เกิดความเสน่หาในตัวผู้ใช้ในลักษณะที่ว่า ใครเห็นแล้วรักหลงหัวปักหัวปำ ในตลับสีผึ้งทั่วไป มักจะฝังตะกรุดเงินบ้าง ลูกกรอกบ้าง ไม้แกะรูปนกสาริกาบ้าง

สรรพคุณของสีผึ้งให้ผลทางเมตตามหาเสน่ห์แก่ผู้พบเห็น และเหมาะสําหรับผู้ที่ไม่สมหวังในความรัก เจรจาต่อรอง ติดต่อธุรกิจต่างๆ ทวงหนี้สินเข้าหาผู้หลักผู้ใหญ่ ไปไหนมาไหนมีแต่คนทัก คนรักนิยมชมชอบ แต่ผู้ใช้เองก็ไม่ควรลืม ระวังคําพูดคําจา ยิ้มแย้มแจ่มใสอัธยาศัยดีมีมารยาทของตนเอง ขีนเอะอะโวยวายหยาบคายหน้าบึงไปหา  หรือพูดจากับใคร ต่อให้ป้าย สีผึ้งหมดตลับจนหน้ามันเยิมก็อาจได้รอยมือรอยเท้ากลับมาก็เป็นได้

คาถาเสกขี้ผึ้ง

นะชาลีติ อุชาลีติ จิตตังปุริโส จิตติพิคินิเม

มูธุจิตตัง พัดเทเอหิ 7 จบ  

แนะนำบทความ   สาริกา ลิ้นทอง